کتاب پرستاری نظری رشد و توسعه میلیس ترجمه دکتر مصطفی شوکتی احمدآبادی و همکاران می‌باشد. ﻫﺪف و ﻧﻴﺖ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب ﻧﺤﻮهی ﭘﺮدازش ﻧﻈﺮﻳﻪ، ﺗﺸﺮﻳﺢ روشﻫﺎی اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮدازی و اﺑﺰارﻫﺎ و ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫـﺎی ﺑﻬﺘﺮ در ارزﻳﺎبی ارﺗﻘﺎی رﺷﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻧﻜﺎت ﻣﺎ را در ﺑﺤﺚ و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ آزاد در ﻣﻮرد ﭘﻴﺶﻓﺮضﻫﺎی ﻣﻌﻴﻦ ﻛﻪ ﻣﻮاﻧﻊ ﮔﺴﺘﺮش داﻧﺶ ﻣﺤﺴﻮب میﺷﻮﻧﺪ، ﻳﺎری میﻛﻨﺪ. در دارای دو ویژگی اساسی است: ویژگی اول این کتاب برآیند تلاش فکری دانشمندان پرستاری برای تبیین و ارایه‌ی مبانی و روش پردازش نظریه به همراه اصول و فرایند نقد نظریه‌ها در پرستاری است. ویژگی دوم که این کتاب را ممتاز نموده و از این نظر مطالعه‌ی آن را برای پرستاران بالینی می‌توان هم مفید دانست، نگاه نو و ویژه ای است که نویسنده به روش ترکیبی نظریه پردازی و امکان و صلاحیت پرستاران بالینی در پردازش نظریه دارد.
ﺧﻮاﻧﻨﺪﻩﯼ اﻳﻦ کتاب ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ و ﭘﻴﺶﻓﺮض‌های زﻳﺮ ﺧﻮاهد رﺳﻴﺪ:
- ﭘﺮﺳﺘﺎران از ﺳﺎﺑﻘﻪی ﻧﻈﺮی ﻇﺮﻳﻒ و ﻣﻔﻴﺪی ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ درک و ﻓﻬﻢ ﻧﺤﻮه و ﻋﻠﺖ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ، ﻣﻤﻜﻦ اﺳـﺖ ﻛﻪ، ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﻬﺘﺮ در ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮدازی و اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻟﺖ رﺷﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺑﺮﺳﻴﻢ.
- ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣﺄﺧﺬﻫﺎیی ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺮای ﻣﻔﻬﻮم ﭘﺮدازی دﻧﻴﺎی ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺳﺘﻔﺎده می ﻛﻨﻨـﺪ می ﺗﻮاﻧـﺪ ﺑـﻪ ﺗﺴـﻬﻴﻞ درک ﭘﺮﺳﺘﺎران، اﻓﺰاﻳﺶ ﺳﻄﺢ اﺳﺘﻘﻼل ﭘﺮﺳﺘﺎران و ارﺗﻘﺎی اﻓﺰاﻳﺶ ﻛﻨﺘﺮل اﻳﺸﺎن ﺑـﺮ روی ﻗﻠﻤـﺮو و ﻣﺤـﻴﻂ ﺧـﻮد ﻛﻤـک ﺷﺎﻳﺎنی ﺑﻜﻨﺪ. ﻫﺪف ﻧﻬﺎیی اراﻳﻪی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﺎ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰارﻫﺎ و روشﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﺮﻳـﻪ ﭘـﺮدازی اﺳـﺖ. ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎﻟﻴنی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان راهی ارزﺷﻤﻨﺪ ﺟﻬﺖ ارﺗﻘﺎی داﻧﺶ ﭘﺮﺳﺘﺎری دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﭼﻮن ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮدازان ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺎﻟﻴنی ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﺜﺎل ﺑﺎﻟﻴنی ﻣﻄﺮح میﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺣﻞ ﻣﺸﻜﻼت بالینی در ﭘﺮﺳﺘﺎری ﻛﻤک ﺑﻪ ﺳﺰایی می ﻛﻨﺪ.
- ﮔﺴﺘﺮش ﻋﻠﻢ رﺷﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری راهی اﺳﺖ ﺑی ﺑﺪﻳﻞ و ﺑی ﻧﻈﻴﺮ، ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎی رﺷﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ وﻳﮋﮔی ﻫﺎی ﻣﻤﺘﺎز و زﻣﻴﻨﻪی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻫﺎی ﭘﺮﺳﺘﺎری آﺷﻜﺎر ﮔﺮدد. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳی و ﻓﻠﺴﻔﻪی ﻋﻠﻢ ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺳﺎس و اﺻﻮل علمی ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭘﺮﺳﺘﺎری و ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ و ﮔﺴﺘﺮش رﺷﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری را رﻗﻢ می زﻧﻨﺪ. زﻣﺎﻧی ﻛﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران دﻳـﺪﮔﺎه علمی ﻳک ﻓﺮد ﺑﺎﻟﻴنی را زﻳﺮ ﺳﺆال می ﺑﺮﻧﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ علمی ﻣﺘﻐﻴﺮ و ﭘﻮﻳﺎ در ﭘﺮﺳﺘﺎری، رﻓﺘـﺎر داﻧﺸـﻤﻨﺪان و ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎران، ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺶ و ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮدازی، زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎی ﮔﺴﺘﺮش و ﻧﺤﻮهی اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻫﺎ در رﺷـﺘﻪی ﭘﺮﺳﺘﺎری می ﭘﺮدازﻧﺪ، ﺑﻪ ﺳﺆال اصلی و ﻣﺤﻮری ﻗﻠﻤﺮوی ﭘﺮﺳﺘﺎری دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ.
- در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺳﻮاﺑﻖ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﭘﺮدازی، ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺷﻨﺎﺳی و ﻗﻠﻤﺮوی ﭘﺮﺳﺘﺎری اﺳﺎس آﻳﻨﺪهی ﭘﺮﺳﺘﺎری را ﺗﺸـﻜﻴﻞ می دﻫﻨـﺪ. اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﺪی ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻮارد را درک و اﻓﺮاد متبحر و ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺆاﻻت ﻣﺤﻮری ﭘﺮﺳﺘﺎری را ﻛﺸﻒ و رواﺑﻂ ﻣﻴﺎن اﺟﺰای ﭘﺮﺳﺘﺎری را زﻳﺮ ﺳﺆال ﺑﺒﺮﻧﺪ و ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺷﻜﻞ دهی ﻣﺠﺪد داﻧﺶ ﭘﺮﺳﺘﺎری ﻫﻤﺖ ﮔﻤﺎرﻧﺪ.
