کتاب جمعیت توسعه و بهداشت باروری نوشته دکتر حبیب الله زنجانی و سایر همکاران، توسط انتشارات بشری به چاپ رسیده است. این کتاب در هشت فصل متفاوت و مرتبط با هم نگاشته شده است. فصل اول به ضرورت مطالعات جمعیت و ویژگی‌های آن اختصاص یافته که توسط مهریار و حبیب‌الله زنجانی نوشته شده است. در فصل دوم، محمد میرزایی به بررسی سیر تغییرات و تحولات جمعیت زمین از زمان‌های دور تا به امروز پرداخته و در آن ضمن بررسی تحولات جمعیت در مناطق مختلف دنیا و تفاوت‌های منطقه‌ای در توزیع نسبی جمعیت قاره‌ها از 1650 تا 1996، تغییرات در میزان‌های موالید و مرگ‌ومیر و میزان رشد جمعیت در دو قرن اخیر را به بحث گذاشته‌اند. عوامل زمینه‌ساز رشد پایین جمعیت در گذشته موضوع دیگری است که نویسنده‌ی این فصل به آن پرداخته است.
فصل سوم تحت عنوان سیر تحولی جمعیت ایران توسط حبیب‌الله زنجانی نوشته شده است. نویسنده ضمن بررسی روند تحولات حجم، توزیع و پراکندگی جمعیت ایران بر حسب ویژگی‌های طبیعی، تقسیمات کشوری، نحوه‌ی سکونت و ترکیب قومی و مذهبی، به بررسی برخی از ویژگی‌های مرتبط با ساختار وحرکات جمعیت ایران پرداخته است. جمعیت و توسعه‌ی پایدار موضوع فصل چهارم کتاب است که توسط محمد میرازیی نوشته شده است. نظریه‌ی گذار جمعیت‌شناختی، جمعیت، منابع و نیازهای مرتبط با توسعه موضوعاتی هستند که میرزایی در این فصل به آن‌ها پرداخته‌اند. جمعیت، محیط زیست، تغذیه و بهداشت موضوع فصل پنجم کتاب است که توسط شادپور، زنجانی و میرزایی نوشته شده است.
در فصل ششم امیرهوشنگ مهریار به بحث درباره‌ی سیاست‌های جمعیتی پرداخته است. فصل‌های هفتم و هشتم به موضوع تنظیم خانواده و روش‌های پیشگیری از حاملگی اختصاص یافته که توسط کامل شادپور نوشته شده است. در فصل هفتم نویسنده ابتدا به بررسی تاریخچه‌ی تنظیم خانواده در جهان و ایران پرداخته و ضمن تشریح دستگاه تناسلی زن و مرد، انواع روش‌های پیشگیری از حاملگی را به بحث گذاشته است. در فصل هشتم، نویسنده ضمن معرفی وسایل مختلف پیشگیری از حاملگی به برخی از شایعه‌ها و واقعیت‌های مرتبط با هریک از روش‌های پیشگیری اشاره نموده‌اند.
این کتاب در سال 1378 و با شمارگان 2000 نسخه توسط انتشارات بشری و حمایت مالی صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) چاپ و منتشر شده است. توجه به حمایت‌های سازمان‌های جهانی در کتاب‌هایی با موضوعات ترویج کنترل جمعیت و اشاعه فرهنگ کنترل باروری بسیار قابل توجه است.
